Ręczne ciosanie belek drewnianych było onegdaj pospolitą metodą obróbki drewna konstrukcyjnego. Współcześnie możemy podziwiać pracę cieśli sprzed kilku stuleci pozyskując historyczne materiały z rozbiórek drewnianych stodół.
Ciosanie drewna przy użyciu specjalnych siekier (cieślic) wymaga precyzji i znajomości techniki pracy. Pamiętać należy, że belki konstrukcyjne musiały być proste. Na wybranej kłodzie znaczyło się kredą szablon przy użyciu miary i liniału a następnie, co kilkadziesiąt centymetrów nacinało oflis na głębokość wyznaczoną przez uprzednio wyznaczoną linię. Następnie cieśla, przy użyciu naostrzonej cieślicy wycinał oflis między zaciosami. Czynność powtarzano z każdej strony kłody. W ten sposób, po wycięciu wszystkich zaciosów uzyskiwano prostą belkę, którą można było użyć w dalszych pracach.