Oto wejście do wieży zrujnowanego kościoła wiejskiego o charakterze obronnym wymurowanego z kamienia polnego około 15 w.. Znajomość zasad geometrii i fizyki oraz doświadczenie podpowiadały ówczesnym budowniczym, że im wyższy budynek tym szerszą podstawę należy zastosować. Grubość muru przy podstawie wynosi ponad dwa metry.
W czasach kiedy nie znano innych materiałów: beton zbrojony, szkło, aluminium itp. – taki rodzaj budowania był konieczny, kiedy planowano zbudować dużą, majestatyczną budowlę. Wiadomo, że w chrześcijańskiej Europie kościoły i katedry zawsze górowały nad innymi budowlami – w szczególności nad ratuszami miejskimi. Oglądając krajobrazy miejskie nikt nie mógł mieć wątpliwości, do kogo należy władza, kto jest bliżej Boga – biskup czy król?