Mały, wiejski kościół z XVII w. – wejście boczne do nawy głównej z zachowaną oryginalną stolarką oraz ręcznie wykonanymi okuciami i zamkiem kowalskim. Konstrukcja główna wykonana z kamieni narzutowych kładzionych na zaprawie wapiennej pokryta tynkiem wapiennym. Tynk wtórny nakładany w połowie lat dziewięćdziesiątych. Ze względu na duże zawilgocenie gruntu, które pojawiło się tuż po tym jak we wsi ułożono instalację wodną (w trakcie prac ziemnych i prowadzonych wykopów uszkodzono na całym obszarze prowadzonych robót oryginalny, historyczny system drenarski) w części przyziemia tynk skorodował.