Na przykładzie ruiny starej, dziewiętnastowiecznej stodoły można odtworzyć dane sposoby budowania.
Okładzina ściany zewnętrznej wykonana jest z dużych kamieni polnych, łupanych. Wnętrze ściany wypełnione jest mniejszymi kamieniami i zaprawą. Zużycie zaprawy było bardzo duże, dlatego aby zaoszczędzić dodawano do niej więcej gliny niż wapna.
Wszystkie otwory okienne i drzwi obrobiono cegłami. Dzięki cegle można było zachować geometrie okna czy drzwi. Cegła była droższa niż kamienie zbierane z pól dlatego nie była głównym budulcem.
Rudę darniową wykorzystywano jako wewnętrzną okładzinę ściany obory. Ruda działała jak naturalny filtr.
Do wszystkich prac murarskich wykorzystano czystą zaprawę wapienną sporządzoną na bazie wapna gaszonego, piasku i gliny.