Stare poniemieckie cmentarze zmieniły się w parki lub zarośnięte nieużytki. Zaniedbywane i okradane przez lata niszczały i dzisiaj pozostały po nich często tylko starodrzewia otoczone resztkami murów.
Oto płyta epitafijna wykonana z piaskowca około 1880 r. W naczółku płyty wykuto herb rodowy oraz putto. Motyw putto powtórzony w narożnikach podstawy, w otoczeniu czaszki – symbolu śmierci i zmartwychwstania. Bardzo piękna płyta leżąca na starym poniemieckim cmentarzu, zaniedbanym, zarośniętym bluszczem i krzakami.