Droga ułożona przed 1945 r. Nawierzchnia brukowana kamieniami polnymi. Z perspektywy dzisiejszego użytkownika tego typu nawierzchnie wydają się zupełnie niemodne. Nie przystają do nowoczesnych zawieszeń samochodów do tego stopnia, że aby czegoś nie urwać zmuszeni jesteśmy zwolnić do marnych 20 kilometrów na godzinę a przecież nam się dzisiaj wszędzie spieszy, frazes „czas to pieniądz” zmienił się w credo wiary współczesnych ludzi. Większość tego typu dróg (w szczególności tych intensywniej użytkowanych) zostanie zmodernizowanych. Modernizacja oznacza zwykle zalanie powierzchni czarnym asfaltem. Wszystko po to, by poprawić komfort użytkowania. Będzie można przyspieszyć – w tym przypadku nawet bardzo. Prosty odcinek będzie wręcz zachęcał do naciśnięcia pedału gazu. Zamiast urwanego zawieszania pojawią się pierwsze rozbite o drzewa auta. Będą pierwsze ofiary.
Czy stare drogi z brukowanymi nawierzchniami są niemodne? Owszem. Czy użytkowanie ich wymaga cierpliwości? Tak. Ale podobnie jest ze starymi meblami. Wyobraźmy sobie barokową szafę lub sekretarzyk z okresu Bidermeidera. W porównaniu ze współczesnymi, niezwykle funkcjonalnymi meblami z IKEA nie mają szans, ale czy to powód by stare meble przeznaczyć na opał?