Jeden z ostatnich, działających pieców okresowych, służących do wypału produktów ceramiki budowlanej w trakcie pracy.
W odróżnieniu od pieca kręgowego projektu Friedricha Eduarda Hoffmanna, który umożliwiał nieprzerwany wypał ceramiki, piece okresowe działały w cyklach. Musiały być rozpalane i wygaszane (Piec kręgowy raz rozpalony pracował bez przerwy cały sezon). To, co odróżniało jeszcze piec okresowy od kręgowych, to sposób dozowania paliwa. W piecach okresowych zasypniki umieszczone były z boków. (W piecu kręgowym węgiel wsypywano od góry, przez otwory w sklepieniu).
Ceramika wypalana w piecu okresowym ma większe spektrum odcieni kolorów. Więcej barw można uzyskać z jednego wypału. Cegły palone w piecach kręgowych, owszem są też w różnych odcieniach, ale jest ich mniej.