Jedna z pierwotnych technik budowania z kamienia polnego polegała na układaniu większych kamieni warstwami przekładanymi mniejszymi na glinie z dodatkiem wapna. W tej technologii nie używano kamieni łupanych. Budowniczowie wiedzieli, że najsłabszym elementem tej technologii są stosunkowo szerokie fugi wapienne, które powstają między źle dopasowanymi (kamień nie był łupany) elementami. Dlatego we wszystkich fugach umieszczano albo małe kamyczki albo kawałki rudy darniowej.