Detal ściany z cegły wymurowanej w 1885 r. Spoinowanie zachowane w oryginale. Typ fugi, to tak zwana fuga wypukła. Na elewacji ceglanej wykonuje się ją przy użyciu specjalnego narzędzia oraz liniału (ewentualnie: prostej deski). Fugi wypukłe stosuje się także w ścianach z kamieni naturalnych. Wówczas – jeżeli jest to kamień o kształtach nieregularnych – fugi wypukłe wykonuje się „od reki” bez użycia poziomu.
Fuga wypukła nie należy do popularnego typu spoinowania. Wymaga ona większego nakładu pracy oraz jest narażona na uszkodzenia mechaniczne. Jednak czasami spotyka się ją w obiektach historycznych. Do jej rekonstrukcji używa się zwykle zaprawy na bazie wapna hydratyzowanego zmieszanego z piaskiem o drobnym uziarnieniu.