Wyprodukowana ręcznie, w pierwszej połowie XIX w., dachówka ceramiczna z odcięciem gotyckim.
Ten model dachówki jest rzadziej spotykany na starych dachach z jednego powodu. Odcięcie trójkątne jest bardziej pracochłonne niż typowe, półokrągłe typowe dla karpiówek.
Dachówki układało się na wapnie. Na zaprawie wapiennej można było „zgubić” ewentualne krzywizny dachówek (wiele z nich łódeczkuje, co jest typowe dla dachówek wytwarzanych metodami manufakturowymi). Zaprawa wapienna sprawiała też, że gotowy dach był odporny na silne podmuchy wiatrów i wichury.
Dachówka przetrwała pond sto lat na dachu bez większych uszkodzeń. Po przesortowaniu będzie można ją ponownie wykorzystać do uzupełnień historycznych dachów lub do nowego ułożenia.